یادداشتک | اگر تو بودی چه می کردی
سرویس فرهنگی اجتماعی خبرگزاری رسا، باشگاه نویسندگان حوزوی
اگر تو بودی چه می کردی؟
از یکی از دوستانم که خیلی از وضع موجود و مسئولان فاسد و ناکارآمد انتقاد می کرد، پرسیدم: اگر تو که رفیق چند ساله من هستی، پستی بگیری و مدیر شوی و من از تو بخواهم کاری به من بدهی یا امضایی یا سفارشی بکنی تو چه می کردی؟ کمی فکر و گفت: دریغ نمی کردم!
گفتم: مشکل مملکت ما همین است، همین تعارفات مدیران با آقازاده هاشون و رفقاشون می شود رانت میلیاردی بازار ارز و سکه. می شود رانت شستا در وزارت کار، رانت خودرو در وزارت صنعت، می شود سرانجام برادرزاده و خواهر زاده و زن برادر و خواهر زن این مسئول و آن مسئول و می شود هزار تعامل غیرقانونی دیگر؛ فساد همین طور ایجاد می شود!
این که مسئولان ناکارامد مقصر وضع فعلی هستند روشن است و در حد خود باید تبیین شود.
اما مساله مهمتر این است که چه باید کرد؟ آیا کشور به اندازه کافی مدیر و کارمند سالم و کارآمد که اسیر تعارفات و باند بازی ها نشود، تربیت کرده است؟
آیا تا کنون آن هم بعد از پیروزی انقلاب دولتی بوده است که تمام مدیرانش دارای این خصوصیات باشند؟ پر واضح است که خیر!
حال سوالی که باید به دنبال پاسخش بود این است... چه کس یا نهادی باید این مدیران را تربیت می کرد و بکند؟
نظام آموزش پرورش، دانشگاه، یا حوزه های علمیه؟ کدام یک در این امر مهم درست گام برداشتند و گام بر می دارند و هم این که چه نسخه هایی برای تربیت مدیران نسل آینده پیش روی این گونه نهادهاست و آبشخور معرفتی آن نسخه ها کجاست؟
واقعیت این است که این هر سه در تربیت مدیرانی با خصلت تعهد و تخصص و به تعبیری آگاهی و آزادی (آزادی از پیروی هواهای خود و دیگران) فشل بودند یا لااقل اون طور که باید نبودند.
حوزه و روحانیت که وظیفه انسان سازی ست و تربیت عالم و مبلغ دین شایسته است در تراز انقلاب اسلامی عمل کند و به اندازه خود در راه رفع فساد و تباهی اجتماعی گام بردارد. حوزه علمیه در ایجاد موسسات گوناگون و برگزاری همایش ها و گفتن بایدها و نبایدها و دوره های مختلف علمی رشد داشت؛ اما در این فعالیت های علمی و آموزشی و تبلیغی چه قدر خروجی داشته است، قصه پر درد حوزه است که بماند وقت دگر.
در هر حال انسان‌سازی و کادرسازی تا در نظام های آموزشی کشور درست نشود، توقع تحمل بار و اهداف سنگین انقلاب اسلامی از مدیران تربیت شده در سیستم فعلی و از آن بدتر در سیستم غربی توقع بیجایی است./۹۱۸/پ۲۰۰/س
محمدعلی نبی نژاد، فعال فرهنگی